เดวิดไปโรงเรียน

         เดวิดไปโรงเรียน หนังสือภาพลายเส้นแบบการ์ตูน เห็นความซนที่มีชีวิตชีวาของเด็ก ใช้คำบรรยายเป็นบทพูดของครูตลอดทั้งเรื่อง แต่เป็นคำพูดสั้นๆ เตือนและห้ามเดวิด เฉพาะช่วงท้ายที่สุดของเรื่องเมื่อเดวิดถูกทำโทษแล้วจึง“ชม”  โดยวิธีนำเสนอคำพูดในแต่ละหน้าจะเป็นตัวอักษรแบบลายมือเขียนบนสมุดมีบรรทัด ปะทับบนภาพ
        เด็กๆ มักจะซุกซนและไม่สนใจกฎระเบียบของโรงเรียน เด็กไม่ชอบคำสั่งห้าม บางทียิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คำเหล่านั้นไม่มีใครชอบ แต่คำๆ เดียวที่ได้รับเมื่อทำอะไรบางอย่างสำเร็จ คือคำว่า “ดีมาก”  เด็กจะรู้สึกว่าเป็นคำที่ไพเราะมาก  ผู้เขียนบอกไว้ในคำนำว่า เด็กต้องการคำชมเชย แม้ว่าจะไม่ได้ทำให้เด็กหายซน
        เดวิดไปโรงเรียน ส่งเสริมพัฒนาการให้กับเด็กๆ ในด้านการรู้จักถูก-ผิด เด็กจะรับรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ผิดและไม่ควรปฏิบัติ เช่น การแซงคิว การทะเลาะกับเพื่อน เป็นต้น  นอกจากนี้ยังสื่อให้เห็นว่าเมื่อทำผิดก็ต้องได้รับการทำโทษ และที่สำคัญไปพร้อมกันนั้นก็คือการได้เห็นคุณค่าของตนเอง จากการทำอะไรที่ดี ซึ่งจะเป็นพื้นฐานสำคัญของการมีแรงจูงใจภายใน (Intrinsic Motivation) ในการทำความดีต่างๆ ต่อไป
เด็กที่อยู่ในบรรยากาศของการห้ามโน่นห้ามนี่ ถูกติติงและตักเตือนอยู่ตลอดเวลา จะเห็นคุณค่าตัวเองได้อย่างไร ข้อเสนอที่พึงกระทำจากหนังสือเด็กเล่มนี้ก็คือ ให้คำชมเด็กแทนเมื่ออยากให้เขาทำอะไรดี-ดี