ถึงเวลาจ่ายค่าตอบแทน

代償
ทุกสิ่งที่ทำลงไปต่างมีราคาที่ต้องจ่ายทั้งนั้น

ISBN : 9786161841256
ผู้เขียน : อิโอกะ ชุน
แปล : ฉัตรขวัญ อดิศัย
สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
อื่น : 382 หน้า

เคสึเกะ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ห้ามีชีวิตแสนจะธรรมดา
จนเขาได้พบกับทัตซึยะ ลูกเลี้ยงของญาติต่างๆ ทางแม่
เคสึเกะไม่ชอบทัตซึยะ แต่ไม่สามารถห้ามทัตซึยะไม่ให้มาเล่นที่บ้านได้
เพราะทัตซึยะมักจะเล่าวีรกรรมเลวร้ายที่เขาเคยทำไว้ให้เคสึเกะฟัง
วีรกรรมที่ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอายุสิบสองปีจะทำได้
แต่แล้วก็มีเหตุจำเป็นให้ทัตซึยะต้องมาอาศัยที่บ้านเคสึเกะเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อบ้านเคสึเกะถูกไฟไหม้ทั้งหลัง
หลังจากนั้นชีวิตของเคสึเกะก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

หลายปีผ่านไป เคสึเกะซึ่งเป็นทนายความได้รับการติดต่อจากทัตซึยะ
ให้ช่วยว่าความให้กับตนเอง พร้อมกับยืนยันกับเคสึเกะว่า เขาคือผู้บริสุทธิ์
แต่จากประสบการณ์ในวัยเด็กทำให้เคสึเกะไม่เชื่อคำพูดของทัตซึยะ
เคสึเกะที่ถูกต้อนจนมุมจะสามารถเผชิญหน้ากับความชั่วร้ายนี้ได้หรือไม่
หรือในเหตุการณ์ครั้งนี้ทัตซึยะจะกลายเป็นผู้บริสุทธิ์จริงๆ

===========

เคสุเกะมีชีวิตที่แสนธรรมดาเหมือนเด็กประถมชั้นปีที่ห้าทั่วไป จนกระทั่งมิจิโกะญาติห่างๆ ของแม่ย้ายมาอยู่ใกล้ๆ มิจิโกะมักจะพาทะสึยะลูกชายลูกติดสามีอายุเท่ากับเคสุเกะมาด้วยทุกครั้งที่มาหาแม่เคสุเกะ เคสุเกะไม่ชอบสองแม่ลูกคู่นี้เท่าไหร่ โดยเฉพาะทะสึยะ ทุกครั้งมิจิโกะมาที่บ้านเคสุเกะจะถูกปล่อยให้อยู่กับทะสึยะเพียงลำพัง ทะสึยะชอบเล่าวีรกรรมที่ทำกับเพื่อน เช่น พาเด็กผู้หญิงไปที่เปลี่ยวร้างแล้วจับแก้ผ้า หรือกรอกยาเบื่อหนูให้หนูกินแล้วดูหนูทุรนทุรายก่อนตาย พ่อแม่เคสุเกะไม่มีใครรู้ธาตุแท้ของทะสึยะ ทั้งคู่สงสารทะสึยะที่มีชีวิตด้อยกว่าและอนุญาตให้ทะสึยะมาเล่นที่บ้านได้บ่อยๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทะสึยะก็มาเล่นที่บ้านเคสุเกะทุกวัน แม่เคสุเกะพบว่าหลังจากที่ทะสึยะมาเล่นที่บ้านของในบ้านเริ่มหายไป ทำให้แม่เคสุเกะตัดสินใจไม่ให้ทะสึยะมาเล่นที่บ้านอีก ชีวิตของเคสุเกะเหมือนกลับสู่ปกติสุขอีกครั้งจนกระทั่งช่วงใกล้จะสิ้นปี มิจิโกะมาฝากทะสึยะไว้ที่บ้านเคสุเกะหนึ่งสัปดาห์ แม่เคสุเกะไม่กล้าปฏิเสธจำใจต้องให้ทะสึยะมาอยู่ด้วย คืนก่อนวันปีใหม่บ้านเคสุเกะไฟไหม้ทั้งหลัง ทะสึยะช่วยเคสุเกะออกมาได้แต่พ่อกับแม่เคสุเกะเสียชีวิตทั้งคู่จากการสูดควันพิษ หลังจากนั้นชีวิตของเคสุเกะก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ